Alintanang pinagngangalsan niya an mga daing pagbabagong ining pagkamugtak, sarong kamot luhayluhay na idinoon sa saiyang abaga; itinongkahal niya su saiyang payo asin saiyang nakita su gurang na teniente na haros naghohoyomhoyom na nagmamasid saiya: dai na su militar kaitong magabat na pamandok asin kaitong kiray na minapalaen na gayo saiya.
“! Hagbayon, magingat ka! ! Pagddal sa saimong ama!” an sabi saiya.
“Ipagpatawad mo, alagad garong kanugian an paghalaga mo sa sakong ama... Ikasabi mo daw sako kun anong saiyang nanapolan?” an hapot ni Ibarra na tinotorohokan su sinabing militar.
“Ano, dai mo a4ram?” an hapot kan militar.
“Hinapot ko su Capitan, alagad dai nangako sakuya na isabi nya kundi noodma na. Sakalé, talastas mo?”
“Iyong gayo, siring man kan kagabsan! Su saimong ama nagadan sa bilanggoan!”
Sominibog nin sarong lakad su hagbayon asin pinotitokan su teniente.
“Sa bilanggoan? siisay an nagadan sa bilanggoan?” an saiyang hapot.
“!Tawo ka, su saimong ama... bilanggo, sa bilanggoan!” an simbag kan militar na may kadikit na pagtaka.
“!Su sakong ama... sa bilanggoan .. . bilanggo sa bilanggoan? Anong sabi mo? Koyan.. .?” an hapot kan hagbayon na kinaptan sa takyag su militar. “Garong dai ako nagkakamalé: si Don Rafael Ibarra,” “!Oho, si Don Rafael Ibarra!” malihay na inolit kan hagbayon.
“!Tara, sa akala ko dram mo!” an malthay na sabi kan militar sa tingog na pando nin pagkatigay kan masalom niya an nangyayari sa kalag ni Ibarra, “sa loba ko ika... alagad pakosga an saimong boot! digdi sa Filipinas dai nin nagkakaigwang dangog na dai masa- bilanggoan!”
“Dapat akong maniwala na dai mo ako pinagkakawatan,” an simbag ni Ibarra, pagkaaban-aban na dai siyang gironggirong. “Masabihan mo daw ako kan dahelan kan pagkabilanggo saiya?”
Garong nagisipisip su gurang na militar.
“Makuri an sakong pagtaka na dai ka binaretaan
